W rodzinie mam już opinię „zbieraczki staroci”, ale widzę, że moja miłość do zapomnianych przedmiotów wykracza poza rodzinne historie. Kilka miesięcy temu pani Maryla – przyjaciółka mamy mojego męża, podarowała nam starą lampę. To nie jedyny prezent, który otrzymaliśmy od pani Maryli w ramach wspierania mojej pasji. Teraz lampa jak nowa.
Stołowa lampa jak nowa
Lampa była zaśniedziała i trochę smutna. Zastanawiałam się też, dlaczego producent zostawił widoczne czarne osłonki pod abażurem. Jak dla mnie – trochę dziwna wizja artystyczna.
Prace nad lampą niechcący zostały podzielone na etapy uzależnione od wizyt w małym domku. Wyczyściłam podstawę, abażury zakwitły różami i koronką, a mąż zadbał o nową instalację elektryczną.
Lampa jest cudownie romantyczna i zachęca do leniwych rodzinnych wieczorów z lampką wina w ręku.
